Naskah drama Malin Kudang Bahasa Jawa~B.Jawa
Naskah drama Malin Kudang Bahasa Jawa
gambar Malin Kudang 1 |
Sakwijining
desa Suka Maju, ana pemuda sing arane Malin Kundang. Dewekke urip bareng ibune,
nanging bapake sampun seda.
Ibu :”Malin, yen kayu bakare wes kumpul
kabeh, langsung diwenehke marang Bu Ratih ya, men dina iki dewe bisa masak.”
Malin :”Inggih bu. Bu menapa Bapak mboten
maringi warisan kangge piyambak bu?. Dewe dadi kasusahan saiki.”
Ibu :”Bapak kuwi sedo ora ana
rencanane. Bapakmu kuwi seda amarga tabrakan.”
Malin :”Nanging bu, menawi bapak ninggalipun
prau utawi becak, kula saged golek arto bu.”
Ibu :”Wes to le lakoni wae.”
Malin :”Bu,menawi kula merantau pripun bu?.”
Ibu :”haa?ojo le,ibu kuatir yen kowe
lunga terus ibu neng kene karo sopo?.”
Malin ndelok
ibune karo bingung, Sesuke Malin takon maneh marang ibune arep lunga merantau.
Malin :”Bu, kula badhe merantau ing kota yo
bu. Sapa ngerti, kula saged kepareng pakaryan kangge panguripan piyambak.”
Ibu :”Kowe wes yakin? Ngluru kerja neng
kota luwih angel tinimbang luru kerja neng desane dewe iki.”
Malin :”Kula sampun yakin bu, nyuwun
restunipun.”
Ibu :”Yo wis lah, sakarepmu yen kuwi
wes dadi tekadmu. Ibu mung bisa ndongakke.”
Malin :”Njeh bu, maturnuwun.”
Ibu :”iyo le.”
Sesukke
Malin lan Ibune ono ing pelabuhan.
Ibu :”Malin, ati-ati yo le, ojo lali
sholat, kirim kabar, men ibu ora kuwatir.”
Malin :”Inggeh bu,”
Malin mangkat nganggo prau. Neng tengah laut, teka angin lan ombak gedhe, sing
gawe prau sing ditumpakki Malin ancur lan kedampar ing sawijining desa. Sakwise
pengawal lan Cahaya, sing anake wong sugih weruh Malin sing kedampar.
Cahaya :”Pengawal, opo kuwi?Kaya ana sing aneh.”
Pengawal:”Wonten
pundi Ndoro Putri?”
Cahaya :”Kuwi neng kono neng cedak watu.”
Pengawal:”Inggeh
leres, wonten prau ten pinggir laut monggo mirsani ndoro putri.”
Cahaya :”yo.”
Pengawal:”Ndoro,
ten mriki wonten tiyang semaput.”
Cahaya :”Iyo, ketokke nelayan, mending digowo
neng omah wae.”
Singkate Malin tekan omahe Cahaya, lan
kenalan karo Bapakke Cahaya. Sakwise kenalan kuwi, Malin didadekke karyawan ing
omahe lan dadi akrab karo Cahaya, nganti tresno karo Cahaya.
Malin :”Cahaya, aku arep ngomong karo kowe.”
Cahaya :”Ngomong opo to mas?”
Malin :”e…e…e…”
Cahaya :”Opo mas?Kok gugup?”
Maln :”Sak benere aku iki tresno karo
awakmu.”
“Kok anteng?gelem to dadi
bojoku?”
Cahaya :”E… Gelem mas, aku juga tresno karo
panjenengan.”
Malin lan Cahaya nikah lan urip seneng nganti
lali karo janjine marang Ibune seng neng desa. Sakwise nikah karo Cahaya, Malin
kerja dadi karyawan mertuane. Ora sengojo prau nyandar neng desa Suka Maju
panggonane dewekke lan ibune urip. Malin lan Cahaya jalan-jalan neng pesisir
dijaga karo pengawale.
Cahaya :”Nggone penak yo mas? Aku dadi kepengen
urip neng kene.”
Malin :”Arep ngopo neng kene? Neng kono wes
ayem kok, podo wae apik, mung awakmu wae sing durong tau mrene, dadine ngrasa
apik.”
Cahaya :” Inggeh mas, kula manut panjenengan.”
Pengawal:”Ndoro
, kula badhe ten wingking rumiyen.”
Cahaya :”Yo, kono!.”
Neng tengah ndalan pengawal
dicegat karo Ibu Ratih.
Bu
Ratih :”Pak, pak. Kula badhe tanglet”
Pengawal
:”Tanglet nopo bu?”
Bu
Ratih :”Tiyang niku asmanipun Malin
napa sanes?”
Pengawal
:”Inggeh leres, wonten nopo bu?”
Bu
Ratih :”Mriki nderek kula.”
Bu Ratih
narik pengawal nemoni Ibune Malin.
Bu
Ratih :”Mak, mak, mak, ana anakmu
Malin, iki aku gawa pengawale.”
Ibu :”Malin? Neng endi? Aku wes kangen
banget karo anakku.”
Bu
Ratih :”Neng pesisir, simak dandan wae
tak enteni.”
Ibu :”Iya-iya.”
Ora let
suwi, simak metu nganggo klambi anyar.
Ibu :”Piye,piye?wes ayu opo durung?”
Bu
Ratih :”wis wis, Mak”
Ibu :”Iya bener. Ayo langsung mrono wae.”
Pengawal:”Niku
Malin bu, tasih mlampah kalih garwane.”
Ibu :”Malin Ya Allah Malin, kowe wes
sukses,. Alhamdulillah.”
Malin :”Sampeyan ki sopo?”
Ibu :”aku ibumu, Sing nglairke kowe.”
Malin :”Ibu?Ibuku sampun sedo,mbah,”
Ibu :”Astagfirullahal’adzim…, Nyebut
lee Ya Allah.”
Cahaya :”Iku sapa mas?,menawi pancen leres,punapa
mboten ngaku mawon mas?”
Malin :”Ora ngerti aku,ngaku-ngaku dadi
ibuku.Wes ora usah diurusi.Ayo lunga wae.”
Ibu :”Malin, Malin iki aku Ibumu
nak!Ibumu sing nglairke kowe,seng nggedekke kowe le!”
Malin :”Mbah, sampun mbah, Ibuku sampun sedo!”
Ibu :”Malin!. Durhaka kowe!Malin!Malin!
Ya Allah, siji-sijine anakku kaya kuwi?.Aku sing nglairke, sing nggedekke kowe
le!Paringi Malin balesan-Mu ya Allah,Malin pancen anak durhaka!Durhaka kowe
Malin!”
Moro-moro,
ana badai gede banget, angin kenceng banget, kilate nyamber-nyamber.
Malin :” Ana apa iki? Cahaya kowe lunga sek!”
Cahaya :”inggeh, inggeh mas.”
Temu-temu
ana kilat nyamber Malin.
Malin :” arrrgghhhh”
Malin
langsung ke ubah dadi watu.
Sumber : wisdatya23.blogspot.com
Komentar
Posting Komentar